impudicatus

Latin

Étymologie

Dérivé de impudicus, avec le suffixe -atus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif impudicatus impudicată impudicatum impudicatī impudicatae impudicată
Vocatif impudicate impudicată impudicatum impudicatī impudicatae impudicată
Accusatif impudicatum impudicatăm impudicatum impudicatōs impudicatās impudicată
Génitif impudicatī impudicatae impudicatī impudicatōrŭm impudicatārŭm impudicatōrŭm
Datif impudicatō impudicatae impudicatō impudicatīs impudicatīs impudicatīs
Ablatif impudicatō impudicatā impudicatō impudicatīs impudicatīs impudicatīs

impudicatus \Prononciation ?\

  1. Déshonoré.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.