inconsutus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inconsutus | inconsută | inconsutum | inconsutī | inconsutae | inconsută |
Vocatif | inconsute | inconsută | inconsutum | inconsutī | inconsutae | inconsută |
Accusatif | inconsutum | inconsutăm | inconsutum | inconsutōs | inconsutās | inconsută |
Génitif | inconsutī | inconsutae | inconsutī | inconsutōrŭm | inconsutārŭm | inconsutōrŭm |
Datif | inconsutō | inconsutae | inconsutō | inconsutīs | inconsutīs | inconsutīs |
Ablatif | inconsutō | inconsutā | inconsutō | inconsutīs | inconsutīs | inconsutīs |
inconsutus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « inconsutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.