incriminaba

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe incriminar
Indicatif Présent (yo) incriminaba
(tú) incriminaba
(vos) incriminaba
(él/ella/usted) incriminaba
(nosotros-as) incriminaba
(vosotros-as) incriminaba
(os) incriminaba
(ellos-as/ustedes) incriminaba
Imparfait (yo) incriminaba
(tú) incriminaba
(vos) incriminaba
(él/ella/usted) incriminaba
(nosotros-as) incriminaba
(vosotros-as) incriminaba
(os) incriminaba
(ellos-as/ustedes) incriminaba
Passé simple (yo) incriminaba
(tú) incriminaba
(vos) incriminaba
(él/ella/usted) incriminaba
(nosotros-as) incriminaba
(vosotros-as) incriminaba
(os) incriminaba
(ellos-as/ustedes) incriminaba
Futur simple (yo) incriminaba
(tú) incriminaba
(vos) incriminaba
(él/ella/usted) incriminaba
(nosotros-as) incriminaba
(vosotros-as) incriminaba
(os) incriminaba
(ellos-as/ustedes) incriminaba

incriminaba \iŋ.kɾi.miˈna.βa\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de incriminar.
  2. Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de incriminar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.