inculca

Voir aussi : inculcá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe inculcar
Indicatif Présent (yo) inculca
(tú) inculca
(vos) inculca
(él/ella/usted) inculca
(nosotros-as) inculca
(vosotros-as) inculca
(os) inculca
(ellos-as/ustedes) inculca
Imparfait (yo) inculca
(tú) inculca
(vos) inculca
(él/ella/usted) inculca
(nosotros-as) inculca
(vosotros-as) inculca
(os) inculca
(ellos-as/ustedes) inculca
Passé simple (yo) inculca
(tú) inculca
(vos) inculca
(él/ella/usted) inculca
(nosotros-as) inculca
(vosotros-as) inculca
(os) inculca
(ellos-as/ustedes) inculca
Futur simple (yo) inculca
(tú) inculca
(vos) inculca
(él/ella/usted) inculca
(nosotros-as) inculca
(vosotros-as) inculca
(os) inculca
(ellos-as/ustedes) inculca
Impératif Présent (tú) inculca
(vos) inculca
(usted) inculca
(nosotros-as) inculca
(vosotros-as) inculca
(os) inculca
(ustedes) inculca

inculca \iŋˈkul.ka\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de inculcar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de inculcar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.