inculpatus

Latin

Étymologie

Dérivé de culpatus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inculpatus inculpată inculpatum inculpatī inculpatae inculpată
Vocatif inculpate inculpată inculpatum inculpatī inculpatae inculpată
Accusatif inculpatum inculpatăm inculpatum inculpatōs inculpatās inculpată
Génitif inculpatī inculpatae inculpatī inculpatōrŭm inculpatārŭm inculpatōrŭm
Datif inculpatō inculpatae inculpatō inculpatīs inculpatīs inculpatīs
Ablatif inculpatō inculpatā inculpatō inculpatīs inculpatīs inculpatīs

inculpatus \Prononciation ?\

  1. Sans faute, irréprochable.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inculpatus inculpată inculpatum inculpatī inculpatae inculpată
Vocatif inculpate inculpată inculpatum inculpatī inculpatae inculpată
Accusatif inculpatum inculpatăm inculpatum inculpatōs inculpatās inculpată
Génitif inculpatī inculpatae inculpatī inculpatōrŭm inculpatārŭm inculpatōrŭm
Datif inculpatō inculpatae inculpatō inculpatīs inculpatīs inculpatīs
Ablatif inculpatō inculpatā inculpatō inculpatīs inculpatīs inculpatīs

inculpatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de inculpo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.