indagué

Voir aussi : indague

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe indaguer
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
indagué

indagué \ɛ̃.da.ɡe\

  1. Participe passé masculin singulier du verbe indaguer.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe indagar
Indicatif Présent (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Imparfait (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Passé simple (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Futur simple (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué

indagué \in.daˈɣe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de indagar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.