indulgens

Français

Forme d’adjectif

indulgens \ɛ̃.dyl.ʒɑ̃\

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de indulgent.

Latin

Étymologie

De indulgeo être bienveillant »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Vocatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Accusatif indulgentem indulgentem indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Génitif indulgentis indulgentis indulgentis indulgentium indulgentium indulgentium
Datif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus
Ablatif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus

indulgens \Prononciation ?\

  1. Indulgent.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Vocatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Accusatif indulgentem indulgentem indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Génitif indulgentis indulgentis indulgentis indulgentium indulgentium indulgentium
Datif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus
Ablatif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus

indulgens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de indulgeo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.