insinuás

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe insinuar
Indicatif Présent (yo) insinuás
(tú) insinuás
(vos) insinuás
(él/ella/usted) insinuás
(nosotros-as) insinuás
(vosotros-as) insinuás
(os) insinuás
(ellos-as/ustedes) insinuás
Imparfait (yo) insinuás
(tú) insinuás
(vos) insinuás
(él/ella/usted) insinuás
(nosotros-as) insinuás
(vosotros-as) insinuás
(os) insinuás
(ellos-as/ustedes) insinuás
Passé simple (yo) insinuás
(tú) insinuás
(vos) insinuás
(él/ella/usted) insinuás
(nosotros-as) insinuás
(vosotros-as) insinuás
(os) insinuás
(ellos-as/ustedes) insinuás
Futur simple (yo) insinuás
(tú) insinuás
(vos) insinuás
(él/ella/usted) insinuás
(nosotros-as) insinuás
(vosotros-as) insinuás
(os) insinuás
(ellos-as/ustedes) insinuás

insinuás \in.siˈnwas\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de insinuar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.