insitus
Latin
Étymologie
- Formé sur le supin insitum du verbe.
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | insitus | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
Vocatif | insite | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
Accusatif | insitum | insităm | insitum | insitōs | insitās | insită |
Génitif | insitī | insitae | insitī | insitōrŭm | insitārŭm | insitōrŭm |
Datif | insitō | insitae | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
Ablatif | insitō | insitā | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
insitus \Prononciation ?\
- Participe passé de insero : greffé, enté, inséré.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.