intercultus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | intercultus | intercultă | intercultum | intercultī | intercultae | intercultă |
Vocatif | interculte | intercultă | intercultum | intercultī | intercultae | intercultă |
Accusatif | intercultum | intercultăm | intercultum | intercultōs | intercultās | intercultă |
Génitif | intercultī | intercultae | intercultī | intercultōrŭm | intercultārŭm | intercultōrŭm |
Datif | intercultō | intercultae | intercultō | intercultīs | intercultīs | intercultīs |
Ablatif | intercultō | intercultā | intercultō | intercultīs | intercultīs | intercultīs |
intercultus \Prononciation ?\
Références
- « intercultus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « intercultus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.