interemptus

Latin

Étymologie

Déverbal de interimo tuer »), dérivé de interemptum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif interemptus interemptūs
Vocatif interemptus interemptūs
Accusatif interemptum interemptūs
Génitif interemptūs interemptuum
Datif interemptūi
ou interemptū
interemptibus
Ablatif interemptū interemptibus

interemptus \Prononciation ?\ masculin

  1. Meurtre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif interemptus interemptă interemptum interemptī interemptae interemptă
Vocatif interempte interemptă interemptum interemptī interemptae interemptă
Accusatif interemptum interemptăm interemptum interemptōs interemptās interemptă
Génitif interemptī interemptae interemptī interemptōrŭm interemptārŭm interemptōrŭm
Datif interemptō interemptae interemptō interemptīs interemptīs interemptīs
Ablatif interemptō interemptā interemptō interemptīs interemptīs interemptīs

interemptus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de interimo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.