introductorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de introductor, avec le suffixe -ius.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | introductorius | introductoriă | introductorium | introductoriī | introductoriae | introductoriă |
Vocatif | introductorie | introductoriă | introductorium | introductoriī | introductoriae | introductoriă |
Accusatif | introductorium | introductoriăm | introductorium | introductoriōs | introductoriās | introductoriă |
Génitif | introductoriī | introductoriae | introductoriī | introductoriōrŭm | introductoriārŭm | introductoriōrŭm |
Datif | introductoriō | introductoriae | introductoriō | introductoriīs | introductoriīs | introductoriīs |
Ablatif | introductoriō | introductoriā | introductoriō | introductoriīs | introductoriīs | introductoriīs |
introductorius \Prononciation ?\
- Introductoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « introductorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.