intuía

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe intuir
Indicatif Présent (yo) intuía
(tú) intuía
(vos) intuía
(él/ella/usted) intuía
(nosotros-as) intuía
(vosotros-as) intuía
(os) intuía
(ellos-as/ustedes) intuía
Imparfait (yo) intuía
(tú) intuía
(vos) intuía
(él/ella/usted) intuía
(nosotros-as) intuía
(vosotros-as) intuía
(os) intuía
(ellos-as/ustedes) intuía
Passé simple (yo) intuía
(tú) intuía
(vos) intuía
(él/ella/usted) intuía
(nosotros-as) intuía
(vosotros-as) intuía
(os) intuía
(ellos-as/ustedes) intuía
Futur simple (yo) intuía
(tú) intuía
(vos) intuía
(él/ella/usted) intuía
(nosotros-as) intuía
(vosotros-as) intuía
(os) intuía
(ellos-as/ustedes) intuía

intuía \in.tuˈi.a\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de intuir.
  2. Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de intuir.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.