itú
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | itú | ituyú | itutú |
2e du sing. | itul | ituyul | itutul |
3e du sing. | itur | ituyur | itutur |
1re du plur. | itut | ituyut | itutut |
2e du plur. | ituc | ituyuc | itutuc |
3e du plur. | itud | ituyud | itutud |
4e du plur. | ituv | ituyuv | itutuv |
voir Conjugaison en kotava |
itú \iˈtu\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « itú [iˈtu] »
Références
- « itú », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.