iterativum
Latin
Étymologie
- Neutre substantivé de iterativus sous-entendant verbum.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | iterativum | iterativa |
Vocatif | iterativum | iterativa |
Accusatif | iterativum | iterativa |
Génitif | iterativī | iterativōrum |
Datif | iterativō | iterativīs |
Ablatif | iterativō | iterativīs |
iterativum \Prononciation ?\ neutre
Forme d’adjectif
iterativum \Prononciation ?\
- Nominatif neutre singulier de iterativus.
- Vocatif neutre singulier de iterativus.
- Accusatif masculin et neutre singulier de iterativus.
Références
- « iterativum », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Tchèque
Étymologie
- Du latin iterativum.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | iterativum | iterativa |
Génitif | iterativa | iterativ |
Datif | iterativu | iterativům |
Accusatif | iterativum | iterativa |
Vocatif | iterativum | iterativa |
Locatif | iterativu | iterativech |
Instrumental | iterativem | iterativy |
iterativum \Prononciation ?\ neutre
Synonymes
- opětovací vid
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.