ixalá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | ixalá | ixalayá | ixalatá |
2e du sing. | ixalal | ixalayal | ixalatal |
3e du sing. | ixalar | ixalayar | ixalatar |
1re du plur. | ixalat | ixalayat | ixalatat |
2e du plur. | ixalac | ixalayac | ixalatac |
3e du plur. | ixalad | ixalayad | ixalatad |
4e du plur. | ixalav | ixalayav | ixalatav |
voir Conjugaison en kotava |
ixalá \ixaˈla\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ixalá [ixaˈla] »
Références
- « ixalá », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.