kainit
: Kainit
Slovène
Étymologie
- De l’allemand Kainit.
Tchèque
Étymologie
- De l’allemand Kainit.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kainit | kainity |
Génitif | kainitu | kainitů |
Datif | kainitu | kainitům |
Accusatif | kainit | kainity |
Vocatif | kainite | kainity |
Locatif | kainitu | kainitech |
Instrumental | kainitem | kainity |
kainit \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Minéralogie) Kaïnite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.