kantá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de kanta (« offense »).
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | kantá | kantayá | kantatá |
2e du sing. | kantal | kantayal | kantatal |
3e du sing. | kantar | kantayar | kantatar |
1re du plur. | kantat | kantayat | kantatat |
2e du plur. | kantac | kantayac | kantatac |
3e du plur. | kantad | kantayad | kantatad |
4e du plur. | kantav | kantayav | kantatav |
voir Conjugaison en kotava |
kantá \kanˈta\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « kantá [kanˈta] »
Références
- « kantá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.