kavangluyá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de vangluyá (« allier »).
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | kavangluyá | kavangluyayá | kavangluyatá |
2e du sing. | kavangluyal | kavangluyayal | kavangluyatal |
3e du sing. | kavangluyar | kavangluyayar | kavangluyatar |
1re du plur. | kavangluyat | kavangluyayat | kavangluyatat |
2e du plur. | kavangluyac | kavangluyayac | kavangluyatac |
3e du plur. | kavangluyad | kavangluyayad | kavangluyatad |
4e du plur. | kavangluyav | kavangluyayav | kavangluyatav |
voir Conjugaison en kotava |
kavangluyá \kavangluˈja\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « kavangluyá [kavangluˈja] »
Références
- « kavangluyá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.