kielen

Kvène

Forme de nom commun

kielen \Prononciation ?\

  1. Génitif singulier de kieli.
    • Met praamama kans Pohjais-Tromssan kvääniseuroin sisua ko het työtelhään kväänin kielen ja kulttuurin nostamiseksi.   Kväänin kulttuurin nostethaan », Ruijan Karku, page 2)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.