kiná
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | kiná | kinayá | kinatá |
2e du sing. | kinal | kinayal | kinatal |
3e du sing. | kinar | kinayar | kinatar |
1re du plur. | kinat | kinayat | kinatat |
2e du plur. | kinac | kinayac | kinatac |
3e du plur. | kinad | kinayad | kinatad |
4e du plur. | kinav | kinayav | kinatav |
voir Conjugaison en kotava |
Prononciation
- France : écouter « kiná [kiˈna] »
Références
- « kiná », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.