kląć

Polonais

Étymologie

Du vieux slave клѧти, klęti (« maudire »)[1].

Verbe

kląć \klɔ̃ɲʨ̑\ imperfectif (perfectif : skląć) (voir la conjugaison)

Jurer, sacrer.
- Klął przez całą drogę do domu, nie mogąc pogodzić się z przegraną swojej drużyny.
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

złorzeczyć

Composés

przekląć, przeklinać
- przekleństwo (« blasphème »)
- przeklęty
wykląć, wyklinać
zakląć, zaklinać

Dérivés

klęcie

Références

Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kląć. (liste des auteurs et autrices)

« kląć », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.