klasika

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine klasik (« classique ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

klasika \kla.ˈsi.ka\

  1. (Musique) Classique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Bibliographie

Ido

Étymologie

Du latin classicus.

Adjectif

klasika \kla.ˈsi.ka\

  1. Classique.

Tchèque

Étymologie

Du latin classicus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klasika klasiky
Génitif klasiky klasik
Datif klasice klasikám
Accusatif klasiku klasiky
Vocatif klasiko klasiky
Locatif klasice klasikách
Instrumental klasikou klasikami

klasika \Prononciation ?\ féminin

  1. Classique, exemple intemporel qui ne se démode pas.
    • Díla Františka Saleského [François de Sales] patří ke klasice francouzské mystiky i literatury 17. století.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Art) Art classique, en particulier : musique classique.
    • Pop, rock, jazz, klasika.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. (Sport) Classique, compétition sportive.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.