kloc
Polonais
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kloc | klocy |
Vocatif | klocu | klocy |
Accusatif | kloc | klocy |
Génitif | kloca | kloców |
Locatif | klocu | klocach |
Datif | klocowi | klocom |
Instrumental | klocem | klocami |
kloc \klɔʦ̑\ masculin inanimé
- (Sylviculture) Tronc, bûche.
Wieczorem, po siekierezadzie na zrębie i po siekierezadzie w szopie, gdzie porąbałem resztę kloców, stałem przy piecu w izdebce Babci Oleńki i przetapiałem na patelni smalec ten, co go wczoraj zakupiłem w sklepie.
— (Edward Stachura, Siekierezada albo zima leśnych ludzi)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Échecs) Blitz à quatre.
Dérivés
- klocek
- klocowy
- klocownik
Voir aussi
- kloc sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kloc. (liste des auteurs et autrices)
- « kloc », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.