koilká
Kotava
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | koilká | koilkayá | koilkatá |
2e du sing. | koilkal | koilkayal | koilkatal |
3e du sing. | koilkar | koilkayar | koilkatar |
1re du plur. | koilkat | koilkayat | koilkatat |
2e du plur. | koilkac | koilkayac | koilkatac |
3e du plur. | koilkad | koilkayad | koilkatad |
4e du plur. | koilkav | koilkayav | koilkatav |
voir Conjugaison en kotava |
koilká \kɔilˈka\ ou \koilˈka\ bitransitif
- S’emparer de.
Prononciation
- France : écouter « koilká [kɔilˈka] »
Références
- « koilká », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.