koyultá

Kotava

Étymologie

Dérivé de yult, avec le préfixe ko-.

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. koyultá koyultayá koyultatá
2e du sing. koyultal koyultayal koyultatal
3e du sing. koyultar koyultayar koyultatar
1re du plur. koyultat koyultayat koyultatat
2e du plur. koyultac koyultayac koyultatac
3e du plur. koyultad koyultayad koyultatad
4e du plur. koyultav koyultayav koyultatav
voir Conjugaison en kotava

koyultá \kɔjulˈta\ ou \kojulˈta\ transitif

  1. Encaisser.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.