księżyc

Voir aussi : Księżyc

Polonais

Étymologie
Diminutif de ksiądz (« prêtre »)[1] ou książę (« prince »)[2], le soleil (słońca) étant alors surnommé « grand prêtre, grand prince[1] ».
Le mot a remplacé miesiąc qui avait en vieux-slave le sens de « lune, mois » et a pris celui spéccifique de « mois » en polonais.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif księżyc księżyce
Vocatif księżycu księżyce
Accusatif księżyc księżyce
Génitif księżyca księżyców
Locatif księżycu księżycach
Datif księżycowi księżycom
Instrumental księżycem księżycami

księżyc \cɕɛ̃w̃ʒɨʦ̑\ masculin inanimé

  1. (Astronomie) Lune.
    • Ziemię obiega jeden księżyc, zwany Księżycem.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Ganimedes jest największym księżycem w Układzie Słonecznym.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés
  • księżycowy (« lunaire »)
    • księżycówka
  • półksiężyc (« demi-lune, croissant »)

Prononciation

Voir aussi
  • księżyc sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références
  1. « ksiądz », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Poradnia językowa PWN
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.