kurczyć

Polonais

Étymologie

Du vieux slave kъrciti qui donne aussi krčit froisser, tapir, blottir, replier ») en tchèque, корчить, kórčitʹ tordre ») en russe[1].

Verbe

kurczyć \kur.t͡ʂɨt͡ɕ\ imperfectif (perfectif : skurczyć) (voir la conjugaison)

  1. Rapetisser.
    • Contracter.

      Dérivés

      • kurcz crampe »)
      • pokurczyć, pokurczać
        • pokurcz hybride, nain »)
      • podkurczyć, podkurczać rabaisser »)
        • podkurcz
      • przykurczyć, przykurczać contracter »)
        • przykurcz contracture »)
      • skurcz contraction, crampe »)
        • skurczowy systolique »)

      Apparentés étymologiques

      Prononciation

      Références

      1. « kurcz », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
      Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.