largior

Latin

Étymologie

De largus abondant, copieux »).

Verbe

largior, infinitif : largīrī, parfait : largītus sum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Dispenser avec largesse, distribuer, donner, offrir.
    • amico homini mea ex crumena largiar.  (Plaute. Pers. 2, 3, 13)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés dans d’autres langues

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif largior largior largius largiōrēs largiōrēs largiōra
Vocatif largior largior largius largiōrēs largiōrēs largiōra
Accusatif largiōrem largiōrem largius largiōrēs largiōrēs largiōra
Génitif largiōris largiōris largiōris largiōrum largiōrum largiōrum
Datif largiōrī largiōrī largiōrī largiōribus largiōribus largiōribus
Ablatif largiōre largiōre largiōre largiōribus largiōribus largiōribus

largior \Prononciation ?\

  1. Comparatif de largus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.