lukti

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Du latin luctare
 Référence nécessaire
.

Verbe

Voir la conjugaison du verbe lukti
Infinitif lukti

lukti \ˈluk.ti\ intransitif

  1. Lutter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Sources

    Bibliographie

    Same du Nord

    Étymologie

    Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

    Nom commun

    Cas Singulier Pluriel
    Nominatif lukti luktit
    Accusatif
    Génitif
    lukti
    lukti / lukte
    luktiid
    Illatif luktái luktiide
    Locatif luktis luktiin
    Comitatif luktiin luktiiguin
    Essif luktin
    Avec suffixes
    possessifs
    Singulier Duel Pluriel
    1re personne luktán luktáme luktámet
    2e personne luktát luktáde luktádet
    3e personne luktis luktiska luktiset

    lukti /ˈlukti/

    1. (Botanique) Carex, laîche.
      • Šaddágo papyrus allagin doppe gos ii leat suotnju, guhkkugo lukti almmá čázi haga?  (Bible, Job 8:11)
        Le papyrus devient-il aussi grand là où il n’y a pas de tourbière, le carex pousse-t-il sans eau ?

    Variantes

    Forme de nom commun

    Avec suffixes
    possessifs
    Singulier Duel Pluriel
    1re personne luktán luktáme luktámet
    2e personne luktát luktáde luktádet
    3e personne luktis luktiska luktiset

    lukti /ˈlukti/

    1. Génitif singulier de lukti.
    2. Accusatif singulier de lukti.
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.