magnetisma

Same du Nord

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif magnetisma magnetismmat
Accusatif
Génitif
magnetismma magnetismmaid
Illatif magnetismii magnetismmaide
Locatif magnetismmas magnetismmain
Comitatif magnetismmain magnetismmaiguin
Essif magnetisman
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne magnetisman magnetismame magnetismamet
2e personne magnetismat magnetismade magnetismadet
3e personne magnetismas magnetismaska magnetismaset

magnetisma /ˈmɑɡnetismɑ/

  1. Magnétisme.
    • Veaikái šattai ođđa áigodat dan rájes go eurohpalaččat deive eará kontineanttaide, ja go elektrisitehta ja magnetisma fuomášuvvui 18.čuohtejagi loahpageahčen ja 19.čuohtejagi álggus.  (nussir.no)
      Pour le cuivre, il y a eu une nouvelle période à partir du moment où les européens sont arrivés sur d’autres continents et que l’on a découvert l’électricité et le magnétisme, à la fin du 18ème siècle et au début du 19ème.

Apparentés étymologiques

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.