mancipatus

Latin

Étymologie

Déverbal de mancipo, dérivé de mancipatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mancipatus mancipatūs
Vocatif mancipatus mancipatūs
Accusatif mancipatum mancipatūs
Génitif mancipatūs mancipatuum
Datif mancipatūi
ou mancipatū
mancipatibus
Ablatif mancipatū mancipatibus

mancipatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Vente.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mancipatus mancipată mancipatum mancipatī mancipatae mancipată
Vocatif mancipate mancipată mancipatum mancipatī mancipatae mancipată
Accusatif mancipatum mancipatăm mancipatum mancipatōs mancipatās mancipată
Génitif mancipatī mancipatae mancipatī mancipatōrŭm mancipatārŭm mancipatōrŭm
Datif mancipatō mancipatae mancipatō mancipatīs mancipatīs mancipatīs
Ablatif mancipatō mancipatā mancipatō mancipatīs mancipatīs mancipatīs

mancipatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de mancipo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.