maquina
Espagnol
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe maquinar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) maquina | ||
Impératif | Présent | (tú) maquina |
maquina \maˈki.na\
Occitan
Étymologie
- Du latin machina.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
maquina \maˈkino̞\ |
maquinas \maˈkino̞s\ |
maquina [maˈkino̞] (graphie normalisée) féminin
Notes
- La forme machina, présente dans le dictionnaire de Louis Alibert, est considérée comme un gallicisme impropre selon les recommandations du Conseil de la langue occitane.
Dérivés
- maquina d’èr comprimit
- maquina de vapor
- maquina de Turing
- maquina electrica
- maquina electrostatica
- maquina idraulica
- maquina-esplech
- maquina-otís
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « maquina [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Portugais
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe maquinar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela maquina | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) maquina |
maquina \mɐ.ˈki.nɐ\ (Lisbonne) \ma.ˈki.nə\ (São Paulo)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
- quimana
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.