mendax
Latin
Étymologie
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mendax | mendax | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Vocatif | mendax | mendax | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Accusatif | mendācem | mendācem | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Génitif | mendācis | mendācis | mendācis | mendācium | mendācium | mendācium |
Datif | mendācī | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus | mendācibus |
Ablatif | mendācī | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus | mendācibus |
mendax
- Menteur, malhonnête.
(vir) mendax et gloriosus
— (Plaute. Curc. 4, 1, 10)- menteur et fanfaron.
Dérivés
- mendaciloquium (« mensonge »)
- mendaciloquus (« menteur »)
- mendacitas (« disposition au mensonge »)
- mendacium (« mensonge, menterie ; fable, fiction ; contrefaçon »)
- mendaciumculum (« petit mensonge »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « mendax », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.