mermar
Espagnol
Étymologie
- Du bas latin *minimāre.
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Occitan
Étymologie
- Du bas latin *minimāre.
Verbe
mermar \merˈma\ transitif et intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
Synonymes
- baissar
- demenir
- demesir
- descréisser
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Portugais
Étymologie
- De l’espagnol mermar.
Verbe
mermar \mɛɾ.mˈaɾ\ (Lisbonne) \meɾ.mˈa\ (São Paulo) transitif (voir la conjugaison)
Synonymes
- minguar
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : mermar. (liste des auteurs et autrices)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.