ministratus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | ministratus | ministrată | ministratum | ministratī | ministratae | ministrată |
Vocatif | ministrate | ministrată | ministratum | ministratī | ministratae | ministrată |
Accusatif | ministratum | ministratăm | ministratum | ministratōs | ministratās | ministrată |
Génitif | ministratī | ministratae | ministratī | ministratōrŭm | ministratārŭm | ministratōrŭm |
Datif | ministratō | ministratae | ministratō | ministratīs | ministratīs | ministratīs |
Ablatif | ministratō | ministratā | ministratō | ministratīs | ministratīs | ministratīs |
ministratus \Prononciation ?\
- Participe passé de ministro.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.