mishandeling

Néerlandais

Étymologie

Composé du préfixe mis- et de handeling, « action ».

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom mishandeling mishandelingen
Diminutif

mishandeling \Prononciation ?\ féminin

  1. Mauvais traitements, sévices, coups et blessures
    • de mishandeling van dieren
      la cruauté envers les animaux
    • geestelijke mishandeling
      cruauté mentale
    • zware mishandeling
      sévices graves

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,2 % des Flamands,
  • 99,1 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.