mitigué

Voir aussi : mitigue

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe mitigar
Indicatif Présent (yo) mitigué
(tú) mitigué
(vos) mitigué
(él/ella/usted) mitigué
(nosotros-as) mitigué
(vosotros-as) mitigué
(os) mitigué
(ellos-as/ustedes) mitigué
Imparfait (yo) mitigué
(tú) mitigué
(vos) mitigué
(él/ella/usted) mitigué
(nosotros-as) mitigué
(vosotros-as) mitigué
(os) mitigué
(ellos-as/ustedes) mitigué
Passé simple (yo) mitigué
(tú) mitigué
(vos) mitigué
(él/ella/usted) mitigué
(nosotros-as) mitigué
(vosotros-as) mitigué
(os) mitigué
(ellos-as/ustedes) mitigué
Futur simple (yo) mitigué
(tú) mitigué
(vos) mitigué
(él/ella/usted) mitigué
(nosotros-as) mitigué
(vosotros-as) mitigué
(os) mitigué
(ellos-as/ustedes) mitigué

mitigué \mi.tiˈɣe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de mitigar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.