mutatus

Latin

Étymologie

Déverbal de muto, dérivé de mutatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mutatus mutatūs
Vocatif mutatus mutatūs
Accusatif mutatum mutatūs
Génitif mutatūs mutatuum
Datif mutatūi
ou mutatū
mutatibus
Ablatif mutatū mutatibus

mutatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Mutation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mutatus mutată mutatum mutatī mutatae mutată
Vocatif mutate mutată mutatum mutatī mutatae mutată
Accusatif mutatum mutatăm mutatum mutatōs mutatās mutată
Génitif mutatī mutatae mutatī mutatōrŭm mutatārŭm mutatōrŭm
Datif mutatō mutatae mutatō mutatīs mutatīs mutatīs
Ablatif mutatō mutatā mutatō mutatīs mutatīs mutatīs

mutatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de muto.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.