nominatus

Latin

Étymologie

Déverbal de nomino.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif nominatus nominatūs
Vocatif nominatus nominatūs
Accusatif nominatum nominatūs
Génitif nominatūs nominatuum
Datif nominatūi
ou nominatū
nominatibus
Ablatif nominatū nominatibus

nominatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Nomination.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif nominatus nominată nominatum nominatī nominatae nominată
Vocatif nominate nominată nominatum nominatī nominatae nominată
Accusatif nominatum nominatăm nominatum nominatōs nominatās nominată
Génitif nominatī nominatae nominatī nominatōrŭm nominatārŭm nominatōrŭm
Datif nominatō nominatae nominatō nominatīs nominatīs nominatīs
Ablatif nominatō nominatā nominatō nominatīs nominatīs nominatīs

nominatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de nomino.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.