oaffaruššat

Same du Nord

Étymologie

De oaffar (« victime »).

Verbe

oaffaruššat /ˈoɑ̯fːɑruʃːɑt/ (voir la conjugaison)

  1. Sacrifier, immoler.
    • Noa ráhkadii áltára Hearrái, válddii buhtis elliid ja buhtis lottiid ja oaffarušai daid boaldinoaffarin áltára alde.  (Bible, Génèse, 8:19)
      Noé construisit un autel à Dieu, choisit des animaux purs, des oiseaux purs, et les immola comme holocauste sur l’autel.

Dérivés

Forme de verbe

oaffaruššat /ˈoɑ̯fːɑruʃːɑt/

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de oaffaruššat.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.