oblaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de oblatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif oblaticius oblaticiă oblaticium oblaticiī oblaticiae oblaticiă
Vocatif oblaticie oblaticiă oblaticium oblaticiī oblaticiae oblaticiă
Accusatif oblaticium oblaticiăm oblaticium oblaticiōs oblaticiās oblaticiă
Génitif oblaticiī oblaticiae oblaticiī oblaticiōrŭm oblaticiārŭm oblaticiōrŭm
Datif oblaticiō oblaticiae oblaticiō oblaticiīs oblaticiīs oblaticiīs
Ablatif oblaticiō oblaticiā oblaticiō oblaticiīs oblaticiīs oblaticiīs

oblaticius \Prononciation ?\

  1. Offert, donné volontairement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.