obortus

Latin

Étymologie

Déverbal de oborior, dérivé de obortum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif obortus obortūs
Vocatif obortus obortūs
Accusatif obortum obortūs
Génitif obortūs obortuum
Datif obortūi
ou obortū
obortibus
Ablatif obortū obortibus

obortus \Prononciation ?\ masculin

  1. Naissance.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif obortus obortă obortum obortī obortae obortă
Vocatif oborte obortă obortum obortī obortae obortă
Accusatif obortum obortăm obortum obortōs obortās obortă
Génitif obortī obortae obortī obortōrŭm obortārŭm obortōrŭm
Datif obortō obortae obortō obortīs obortīs obortīs
Ablatif obortō obortā obortō obortīs obortīs obortīs

obortus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de oborior.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.