obstináis

Voir aussi : obstinais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe obstinar
Indicatif Présent (yo) obstináis
(tú) obstináis
(vos) obstináis
(él/ella/usted) obstináis
(nosotros-as) obstináis
(vosotros-as) obstináis
(os) obstináis
(ellos-as/ustedes) obstináis
Imparfait (yo) obstináis
(tú) obstináis
(vos) obstináis
(él/ella/usted) obstináis
(nosotros-as) obstináis
(vosotros-as) obstináis
(os) obstináis
(ellos-as/ustedes) obstináis
Passé simple (yo) obstináis
(tú) obstináis
(vos) obstináis
(él/ella/usted) obstináis
(nosotros-as) obstináis
(vosotros-as) obstináis
(os) obstináis
(ellos-as/ustedes) obstináis
Futur simple (yo) obstináis
(tú) obstináis
(vos) obstináis
(él/ella/usted) obstináis
(nosotros-as) obstináis
(vosotros-as) obstináis
(os) obstináis
(ellos-as/ustedes) obstináis

obstináis \o(β)s.tiˈnais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de obstinar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.