obstinen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe obstinar
Subjonctif Présent que (yo) obstinen
que (tú) obstinen
que (vos) obstinen
que (él/ella/usted) obstinen
que (nosotros-as) obstinen
que (vosotros-as) obstinen
que (os) obstinen
(ellos-as/ustedes) obstinen
Imparfait (en -ra) que (yo) obstinen
que (tú) obstinen
que (vos) obstinen
que (él/ella/usted) obstinen
que (nosotros-as) obstinen
que (vosotros-as) obstinen
que (os) obstinen
(ellos-as/ustedes) obstinen
Imparfait (en -se) que (yo) obstinen
que (tú) obstinen
que (vos) obstinen
que (él/ella/usted) obstinen
que (nosotros-as) obstinen
que (vosotros-as) obstinen
que (os) obstinen
(ellos-as/ustedes) obstinen
Futur que (yo) obstinen
que (tú) obstinen
que (vos) obstinen
que (él/ella/usted) obstinen
que (nosotros-as) obstinen
que (vosotros-as) obstinen
que (os) obstinen
(ellos-as/ustedes) obstinen
Impératif Présent (tú) obstinen
(vos) obstinen
(usted) obstinen
(nosotros-as) obstinen
(vosotros-as) obstinen
(os) obstinen
(ustedes) obstinen

obstinen \o(β)sˈti.nen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de obstinar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de obstinar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.