odkupiciel

Polonais

Étymologie

Dérivé de odkupić racheter »), avec le suffixe -el.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif odkupiciel odkupiciele
Vocatif odkupicielu odkupiciele
Accusatif odkupiciela odkupiciely
Génitif odkupiciela odkupiciely
Locatif odkupicielu odkupicielach
Datif odkupicielowi odkupicielom
Instrumental odkupicielem odkupicielami

odkupiciel \ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl\ masculin animé

  1. (Religion) Rédempteur.
    • Narodził się nam Zbawiciel.
      Jezus Chrystus Odkupiciel,
      w Betlejem, żydowskim mieście,
      z Panny Maryi czystej.
       (Narodził się nam Zbawiciel)
      Le Sauveur nous est né.
      Jésus-Christ Rédempteur, etc.

Vocabulaire apparenté par le sens

Apparentés étymologiques

  • odkup rachat »)
  • odkupienie rédemption »)

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.