onerarius
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | onerarius | onerariă | onerarium | onerariī | onerariae | onerariă |
Vocatif | onerarie | onerariă | onerarium | onerariī | onerariae | onerariă |
Accusatif | onerarium | onerariăm | onerarium | onerariōs | onerariās | onerariă |
Génitif | onerariī | onerariae | onerariī | onerariōrŭm | onerariārŭm | onerariōrŭm |
Datif | onerariō | onerariae | onerariō | onerariīs | onerariīs | onerariīs |
Ablatif | onerariō | onerariā | onerariō | onerariīs | onerariīs | onerariīs |
onerarius \o.neˈraː.ri.us\
Apparentés étymologiques
Références
- « onerarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.