onocentaurus

Latin

Étymologie

Du grec ancien ὀνοκένταυρος, onokéntauros âne-centaure »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif onocentaurus onocentaurī
Vocatif onocentaure onocentaurī
Accusatif onocentaurum onocentaurōs
Génitif onocentaurī onocentaurōrum
Datif onocentaurō onocentaurīs
Ablatif onocentaurō onocentaurīs

onocentaurus masculin

  1. Onocentaure.
    • et occurrent daemonia onocentauris et pilosus clamabit alter ad alterum ibi cubavit lamia et invenit sibi requiem  (Isaias)
      Les démons et les onocentaures s’y rencontreront, et les satyres y jetteront des cris les uns aux autres. C’est là que la sirène se retire ; c’est où elle trouve son repos.  (traduction)
    • Onocentaurum autem vocari eo quod media hominis specie, media asini esse dicatur; sicut et Hippocentauri, quod equorum hominumque in eis natura coniuncta fuisse putatur.  (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.