půjčit

Tchèque

Étymologie

Apparenté au slovaque požičať, au polonais pożyczyć ; faisait póžičiti en vieux tchèque, puis réduit à póžčiti, la contraction a entrainé l'allongement de la voyelle initiale, une construction moderne donnerait po-užitek-it → voir užitečný.

Verbe

půjčit \Prononciation ?\ perfectif (imperfectif : půjčovat) (voir la conjugaison)

  1. (Finance) Prêter.
    • Půjčím ti své auto.
      Je te prêterai ma voiture.
  2. (Réfléchi, avec si) Emprunter.
    • Pujčím si od bratra bezúročně samozřejmě.
      J'emprunterai à mon frère sans intérêts, bien entendu.

Dérivés

  • půjčení prêt, emprunt »)
  • půjčka prêt, emprunt »)
  • půjčovna prêteur, société qui prête »)
  • půjčovné prix de la location, du prêt »)

Prononciation

Références

  • Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
  • Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.