pees
Ancien français
Anglais
Forme de nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
pee \ˈpi\ ou \ˈpiː\ |
pees \ˈpiz\ ou \ˈpiːz\ |
pees \ˈpiz\ (États-Unis), \ˈpiːz\ (Royaume-Uni)
- Pluriel de pee.
Forme de verbe
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to pee \ˈpi\ ou \ˈpiː\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
pees \ˈpiz\ ou \ˈpiːz\ |
Prétérit | peed \ˈpid\ ou \ˈpiːd\ |
Participe passé | peed \ˈpid\ ou \ˈpiːd\ |
Participe présent | peeing \ˈpi.ɪŋ\ ou \ˈpiː.ɪŋ\ |
voir conjugaison anglaise |
pees \ˈpiz\ (États-Unis), \ˈpiːz\ (Royaume-Uni)
- Troisième personne du singulier du présent indicatif de pee.
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Dérivés
- peesstreng (cordon tendineux)
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,3 % des Flamands,
- 97,9 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « pees [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.